Profesor Substituto Interino a tempo completo de Filoloxía Italiana na Universidade de Córdoba desde o ano 2013, está acreditado a Profesor Axudante Doutor e Profesor Contratado Doutor. A súa tese doutoral, defendida en 2012 e que leva por título «Qui risorga ogni laude do Petrarca»: petrarquismo e lírica culta en Nápoles ata o ocaso da dinastía aragonesa, foi premiada co Premio Extraordinario de Doutoramento da Universidade de Córdoba.
A súa investigación centrouse en diversos aspectos da literatura italiana medieval e renacentista, como a análise da lírica petrarquista e a súa difusión, en particular no sur da península italiana durante o Quattrocento (Giannantonio de Petruciis, Rustico Romano, o «Cansonero» do conde de Popoli), ou Boccaccio, a tipoloxía das formas narrativas breves e a súa recepción en Inglaterra (Chaucer) e a península ibérica (Metge, Timoneda, Trancoso). Así mesmo, ocupouse do papel da muller nalgunhas obras italianas do Trecento, principalmente en Boccaccio (Decameron, De mulieribus claris) e Petrarca (De insigni obedientia et fide uxoria, Rerum vulgarium fragmenta).
Os seus traballos publicáronse en distintas editoriais españolas e estranxeiras e en revistas como Bulletin of Hispanic Studies, Revista de Estudos Filolóxicos Alemáns, Revista de Cancioneros Impresos e Manuscritos ou Levia Gravia.
Nos últimos anos, impartiu diversos seminarios en calidade de profesor visitante en varias universidades estranxeiras, como a Università degli Studi dei Roma A Sapienza, a Università degli Studi dei Udine ou a Universidade Nacional Autónoma de México, e foi nomeado Investigador Asociado da Biblioteca Nacional de Uruguai.